نقد و بررسی فصل چهار سریال True detective

فصل چهارم یکی از دارک ترین و جنایی ترین سریال های تاریخ منتشر شده است، اینبار با تفاوت های بنیادی! تفاوت هایی که ممکن است طرفداران قدیمی این سری را خوشحال نکند! با من در ادامه با نقد و بررسی فصل چهار سریال True detective (کارآگاه حقیقی) همراه باشید. راستی این بررسی بدون هیچگونه اسپویل است و شما با خیال راحت می توانید به مطالعه آن بپردازید.

نویسنده نقد و بررسی: امیرحسین مرادی مقدم

بهترین قسمت سریال : قسمت 1
ضعیف ترین قسمت سریال: قسمت آخر

امتیاز شما :

نقاط مثبت:

• بازگشت سری به ریشه ها از نظر تم و ویژگی های بصری!
• تم بسیار دارک فصل چهارم که دقیقا همان چیزی است که طرفداران این سریال انتظار دارند.
• بازی عالی جودی فاستر در نقش اصلی سریال! مثل همیشه!
• اتمسفر دارک که انتظارش را داشته ایم!
• شروع بسیار مرموزانه و جذاب که کشش زیادی در مخاطب ایجاد می کند تا سریال را تماشا کند.
• ایده خوب داستان که کنجکاوی را در بیننده بیدار می کند و باعث می شود کشش سریال حفظ شود.

نقاط منفی:

• داستان سریال بیش از اندازه درگیر مسائل فمنیستی شده است.
• شخصیت پردازی ضعیف شخصیت های فرعی!
• پایان بندی بسیار ضعیف! این پایان شما را به شدت ناامید خواهد کرد.
• فیلمنامه ای که خوب شروع می شود واما از نیمه های داستان قدرت و کیفیت خود را از دست می دهد.
• موسیقی ها بسیار نسبت به فصل های پیشین پسرفت کرده اند! به خصوص موسیقی تیتراژ که اینبار هیچ شباهتی به موسیقی های کانتری فصل های قبلی ندارد و خواننده آن بیلی ایلیش است!!

نقد فصل چهارم سریال کارآگاه حقیقی

اگر تیزرهای این فصل را دیده باشید قطعا انتظار یک شاهکار را داشته اید اما باید بدانید که فصل چهارم از بسیاری از نظرها به به ریشه ها برگشته و از برخی جهات به طور کامل تغییر کرده است. دیگر شاهد تیتراژ های کانتری موزیک معروف فصل های قبلی نیستیم! فمنیسم در تمامی بخش های سریال ریشه کرده است حتی در تیتراژ ابتدایی که اینبار به بیلی ایلیش سپرده شده است! دو شخصیت اصلی داستان، هردو خانم هستند و داستان قصد دارد تا هرجور شده این پیغام را برساند که خانم ها می توانند و قدرت این را دارند که خطرناک ترین پرونده های ممکن را حل می کنند. این بسیار خوب است! اصلا شکی در این موضوع نیست که خانم ها می توانند کارآگاه های فوق‌العاده ای باشند اما وقتی سریال سعی می کند بیش از اندازه روی این موضوع مانور دهد و اعصاب بیننده را با یک پیغام تکراری که مدام تکرار می شود تحت تاثیر قرار دهد، دقیقا همان جاست که نقطه ضعف اصلی سریال شروع می شود.

در فصل چهارم جودی فاستر نقش اصلی سریال است، او مثل همیشه، یک بازی عالی را ارائه داده است که قابل تقدیر است. او به خوبی توانسته نقش یک کارآگاه زن میانسال را ایفا کند که درون یک ماجرای وحشتناک ورود می کند و حالا باید با چالش های این پرونده رو به رو شود. فصل 4 خیلی خوب شروع می شود، همه چیز اینطور پیش میرود که حالا قرار است یک فصل باشکوه و مرموز رو به رو شوید اما داستان زمانی که عمیق می شود و لایه های پنهان و اهدافش را برای بیننده آشکار می کند، تازه متوجه می شوید که این فصل، برای هدف دیگری ساخته شده است. هدفی که ارائه یک داستان جنایی دارک جذاب (مانند فصل اول) نیست! اینبار هدف بیشتر اهداف فمنیستی است که در قلب سریال نفود کرده و مدام حواس مخاطب را از داستان اصلی پرت می کند و نمیگذارد بیننده به شکل منصفانه‌ای به داستان و ماجراها نگاه کند.

به نظر می رسد اگر دسترسی بیشتری به شو رانر این فصل (که یک خانم است) داده می شود، او قطعا تمامی بازیگران مرد را از صحنه فیلم حذف می کرد تا نام هیچ مردی در سریال دیده نشود. به طور کلی در پایان نقد و بررسی فصل چهارم سریال کارآگاه حقیقی که یکی از سریال های موردعلاقه اینجناب بوده است، باید بگویم که همچنان نمیتوانیم اسم شاهکار یا حتی اثر عالی را روی این فصل بگذاریم و می توانیم به کلمه “خوب” بسنده کنیم.

کلمه ای که برای این سریال حیف خواهد بود. فصل 4 پتانسیل بسیار خوبی داشته است، ایده داستان به تنهایی جذاب است و کارگردانی و فیلمبردای نیز به شکل قابل قبولی انجام شده است اما این اثر تا رسیدن به یک فصل بی‌نظیر فاصله های زیادی دارد. امیدوارم این نقد و بررسی برای شما مفید بوده باشد.

موارد مشابه:

آهنگ تیتراژ سریال کاراگاه حقیقی

بررسی فیلم اوپنهایمر